Ik heb me wel eens beter gevoeld, dus vandaag zal ik weinig schrijven. Toch even over de Oscars: Anora is de grote winnaar met vijf awards, regisseur Sean Baker verdient die beloning zeer. En er ging weer een beeldje naar Nederlandse makers! Voor beste korte film: I'm Not a Robot (hier te zien).
top of page
Ik keek gisteren de documentaire Joan Baez: I Am a Noise, waarin de bijna 80-jarige zangeres wordt gevolgd tijdens haar afscheidstournee. In de film blikt Baez terug op een turbulent leven. Ze was in de jaren zestig populair als folk- en protestzangeres. Samen met Bob Dylan steeg ze een tijdje naar hoge hoogtes, maar hij brak haar hart en ze bleef gedesillusioneerd achter. Baez bleef altijd een dolende ziel met demonen, die niet goed wist wat ze met haar leven en carrière aanmoest. Inmiddels is de storm gaan liggen en voelt ze zich goed, maar de documentaire liet me toch wat bedroefd achter.
Â
Dio is na tien jaar terug met een nieuw album: de vluGtlaan.
Acteur Gene Hackman (95) is overleden, samen met zijn vrouw Betsy Arakawa (63) en hun hond. Ik denk dat ik The Conversation zijn beste film vind, maar ik herdenk hem nu even met een vrolijk clipje uit The Royal Tenenbaums, waarin hij in de rol van Royal zijn kleinkinderen meeneemt voor een pot lol en kattenkwaad.
Â
Jack White in de Ronda van TivoliVredenburg gisteren was een rockshow zoals je ze maar af en toe meemaakt. White droeg het optreden op aan de Utrechtse ontwerper Gerrit Rietveld en dat was te merken. Er kwam een replica van een Rietveldstoel het podium op, geleend uit het depot van het Centraal Museum, waar White eens heerlijk gitaar op ging zitten spelen. Vervolgens knalde hij er toepasselijk een paar nummers van The White Stripes-album De Stijl tegenaan. "Hard, gedreven en steengoed, een onvergetelijk een-tweetje tussen artiest en gaststad", schrijft Menno Pot treffend in de Volkskrant.
Â
Martin Gaus is 80 jaar en werkt aan zijn memoires. De dood komt dichterbij en die vreest hij niet. Ik vind dit wel een geruststellende manier om het naderende einde in de bek te kijken. Doodgaan is een simpel proces.
"Alles dooft uit. Het hele leven dooft uit. Dat gaat vanzelf. Ik heb het gezien bij een vriend, een restauranthouder met wie ik lang optrok. Hij had een vrouw gehad van wie hij helemaal gek was, Toos. Toen hij in het ziekenhuis lag en stervende was, zocht ik hem op en hield ik zijn handen vast. En ik zei, om hem op te beuren: 'Denk je nog weleens aan Toos?' Hij keek me aan en zei: 'Het dooft langzaam uit.' Zo gaat het. Doodgaan is een simpel proces, je sterft gewoon af. Alles wat mooi was, wordt onbelangrijk voor je. Want je wil slapen. En dan slaap je, als een blok. Ik ben drie keer bijna dood geweest. Je hoeft er niet bang voor te zijn."
bottom of page