De Franse film Le Samouraï uit 1967 is een van mijn favoriete films. Alles eraan is gewoon zo cool. Het regenachtige Parijs, de lange jassen en hoeden, de beige en blauwe tinten in de shots, de jazz, maar vooral Alain Delon als de eenzame huurling Jef.
In de film wordt hij ingehuurd om de eigenaar van een jazzbar te vermoorden. Dat doet hij in koele bloeden, maar daarna krijgt hij de politie achter zich aan. Tegelijk plant hij wraak op zijn opdrachtgever die hem probeert uit te schakelen om alle sporen te wissen. Zo lopen verschillende kat-en-muisspellen door elkaar die je minutieus opgebouwd en uitgespeeld ziet worden.
Er wordt nauwelijks gesproken in Le Samouraï. Over Jef kom je nauwelijks iets te weten. Er is geen achtergrondverhaal. Wat je ziet is wat je krijgt en op basis van wat er tussen de regels gebeurt, vul je het karakter van Jef zelf in. Een man die niets te verliezen heeft.
Negen jaar geleden zag ik Le Samouraï voor het eerst. Ik las mijn review op Letterboxd terug en was het daar roerend mee eens. Tl;dr: kijken!
Ik loop al een tijdje met de Samsung Galaxy Z Flip 5. Dat is de nieuwste vouwtelefoon van Samsung, die werkt als een klaptelefoon. Met andere woorden: je hebt een langwerpige smartphone en je vouwt hem doormidden. Dan hou je een kleiner toestel over die beter in je zak of tas past.
Dit is wat mij betreft logischer dan de Fold 5 van Samsung. Die vouwt open als een boek zodat je een scherm van tabletformaat hebt (maar in een onhandig vierkante vorm). Klap je hem dicht, dan houd je een normale, maar dubbel zo dikke smartphone over.
Volgens mij hebben telefoons helemaal niet meer nodig, juist minder. Samsung zegt dat de Flip 5 ervoor zorgt dat mensen minder op hun telefoon bezig zijn, dankzij het kleinere schermpje op de buitenkant. Je ziet een bericht binnenkomen, tikt snel een antwoord en je gaat door met je leven. Zonder de telefoon open te vouwen. Dat doe je alleen nog als het echt nodig is, zo luidt het idee. Als je een lang artikel leest of een video kijkt.
Dat is een goed verkooppraatje maar ook wel een idee waar iets voor te zeggen valt. Zolang je niet kunt Instagrammen of TikTokken op dat kleinere scherm, val je minder snel in de rabbit hole zolang je de telefoon gesloten houdt. We weten allemaal hoe dat gaat op een normale telefoon: er komt een berichtje binnen waar je snel op kan antwoorden, maar vervolgens belandt je in vijf andere apps en ben je driekwartier verder. Vouwen dan maar? Mijn review verschijnt zondagavond op NU.nl, maar mijn analyse over de markt van foldables (waar Samsung heer en meester is) kun je alvast lezen.
Ooit gehoord van VTubers? Dit zijn mensen die video's maken zonder hun eigen gezicht ervoor te lenen. In plaats daarvan zie je een virtueel personage dat direct op de bewegingen van de persoon voor de camera reageert. Sommigen zijn mega populair op Twitch en YouTube.
Polygon maakte een lange video over het fenomeen en die is echt de moeite waard als je jezelf eens wil onderdompelen in deze wereld. Het leuke is dat presentatrice Christina Gayton (zelf ook een streamer) een aantal VTubers op camera heeft geïnterviewd - in hun virtuele gedaante natuurlijk.
Films die je ooit als kind hebt gezien, kunnen een heel nieuw leven gaan leiden in je hoofd. Zo onthoud je misschien dingen die je nooit daadwerkelijk hebt gezien. Dat besefte filmjournalist Kevin Toma ook toen hij na jaren de sciencefictionfilm Invaders from Mars terugzag.
In Good Omens, een boek van Neil Gaiman en Terry Pratchett, sluiten een engel en een demon vriendschap om de komende apocalyps te stoppen. Omdat het tweede seizoen van de tv-verfilming op Amazon Prime is uitgebracht, heeft de BBC zijn hoorspel uit 2014 ook opnieuw online gezet. In zes afleveringen (vijf van een half uur, de laatste van een uur) volg je het verhaal uit het boek. Niet te lang mee wachten, want na een tijdje zet de BBC ze weer achter slot en grendel.
Al sinds de geboorte van YouTube bestaan er domme filmpjes viral gingen. Zestien jaar geleden vond ik die van PWee28 een van de grappigste. Je ziet hem zitten in een kamer, zonnebril op, fietsketting om zijn nek, en dan wordt hij in zijn gezicht geslagen. Zijn reactie is Britser dan Brits. "Ah fuck. I can't believe you've done this."
Na al die jaren heeft de maker een nieuwe video opgenomen waarin hij de context rondom het filmpje uitlegt. Hij heeft nog steeds geen idee waarom het originele filmpje (inmiddels 15 miljoen views) ooit viral ging.
Illustrator Matt Stevens maakt fraaie boekomslagen van films. Hij verkoopt ze in posterformaat op zijn website Good Movies as Old Books.
Hier zie je hoe een vis gefileerd wordt om er sushi van te maken. Maar dan van LEGO!
De komende weken heb ik vakantie, maar blijf ik bloggen. Volgende week waarschijnlijk een verslag vanuit de Ardennen.
Je las mijn weblog van 7 tot en met 13 augustus. Abonneer je ook op mijn nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
Comments