top of page

23. De Ardennen-editie

Een kort bericht vanuit de Ardennen, waar ik de afgelopen dagen mijn eerste van drie weken vakantie doorbracht in een bescheiden hutje vlakbij het dorpje Martelange. Dat dorpje staat volgens de Wikipedia-pagina bekend om twee dingen. Ten eerste zijn er veel drankwinkels en tankstations, omdat Martelange aan de Luxemburgse grens ligt. Zo profiteert iedereen er van de lage accijnzen. Daarnaast ontplofte er in 1967 een Franse tankwagen met aan boord 45.000 vloeibaar gas. Het leverde een enorme ravage op en tientallen doden en gewonden.


 

In het vredige kampeerbos niet ver daar vandaan las ik de nieuwste roman van Emma Cline uit: The Guest. Het boek gaat over Alex, een jonge vrouw die haar charmes zodanig gebruikt dat ze altijd bij rijke oudere mannen leeft. Een tijdje lijkt ze haar geluk te hebben gevonden bij Simon, tot ze het verprutst en uit zijn villa wordt gegooid.


Alex accepteert de beëindigde relatie niet en vermoedt dat het wel weer goed zal komen. Als ze het maar een paar dagen de tijd geeft. Die dagen volgen we haar, terwijl ze rijkelui manipuleert voor onderdak. De mensen met geld hebben doorgaans geen enkele zorgen, maar dan vallen ze voor de jonge verleidster die daar handig een speelt. Maar de spiraal omlaag is ingezet. Haar verleden zit haar op de hielen en haar toekomst stort met elke stap verder in. Ze sleept iedereen mee in haar val.


Soms gaat Cline net te ver en verbaas je je over de keuzes die personages maken. Of er gebeurt iets dat wel érg toevallig is. Onder de streep is iedereen verschrikkelijk. En toch blijf je doorlezen. Ik kijk nu al uit naar de volgende roman van Cline. Haar stijl is kraakhelder, betoverend en meeslepend. Dat liet ze ook al zien met haar debuut, The Girls over een Charles Manson-achtige sekte. Een van mijn favoriete boeken.


 

Thuis heb ik een koffiemachine die met een druk op de knop verse bonen maalt, filtert en inschenkt. Op campings stop ik er graag iets meer werk en liefde in. Een AeroPress is bijvoorbeeld zo'n prettige koffiemaker.


Maar de afgelopen week heeft de Bialetti Moka Express mijn hart weer heroverd. Het schroeven van de onderdelen, het gewicht ervan, het ontwerp, het afmeten van de koffiepoeder: het is super simpel maar je bent op slag verliefd. En je zet heerlijke koffie.


Eenmaal thuis viel ik in een kleine rabbit hole van koffiemakers en -machines. Ik vond het YouTube-account van James Hoffman, een Britse koffiegek met verstand van zaken. Ik ben meteen geabonneerd nadat ik deze korte serie over mokkapotten zag. Dat begint met een geschiedenislesje over de Bialetti Moka Pot, in afleveringen daarna maak je een deep dive in temperaturen en technieken.



 

Dan volgt nu een fotoverslag vanuit de Ardennen (en een stukje Luxemburg). Bijna jammer dat er mobiel bereik was, want wifi was er niet. Je kunt niet hard genoeg gedwongen worden om jezelf af te sluiten van de rest van de wereld om even bij te komen.


(Als het aan mij lag zat ik hier hele dagen te lezen, maar het is ook wel eens goed om gedwongen te worden iets van de omgeving te zien.)

Een midweek in een boshut.

Een lantaarn in het woud.

Zo weet je dat je in België bent.

Blogger kijkt bomen.

Daar waar niets groeit.

Meer zomerliteratuur, had wel iets meer punk verwacht in Spider-Punk.

Parkour.
Beste uitzicht van de week.

Dam fine.
Room with a view.

Twin Peaks.

 
PS.

Je hebt op de website Clone-a Lisa een minuut om de Mona Lisa na te schilderen met drie kwasten en acht kleuren. Mijn beste werk leverde een score op van 71,5 procent. Niet alleen is het een leuk spelletje, je leert meteen beter kijken naar hoe het schilderij is opgebouwd.


 

Ik heb al twee keer genoten van Scott Pilgrim. De eerste keer als comic, daarna nog eens als verfilming. En binnenkort mag het nog eens. Netflix komt aan het einde van dit jaar met een animatieserie rondom het personage Scott Pilgrim, die weer de strijd aangaat met zeven kwade exen om het hart van Ramona Flowers te veroveren. Ziet er te gek uit.


 

Rondje nieuwe muziek. The National verrast met twee nieuwe nummers: Space Invader (zeven minuten!) en Alphabet City.


Op het nieuwste album van Jon Batiste staat een wonderschoon liedje met Lana Del Rey: Life Lesson.


The Smile heeft een video uitgebracht van Bending Hectic op het Montreux Jazz Festival. Eerste keer live, de inkt nog nat van het schrijven, klinkt zo:


 

YouTuber Jarvis Johnson sloot zijn VR-bril aan en bracht een week door in Horizon Worlds, de Metaverse van Meta. Dat werd een hallucinante ervaring en eigenlijk ook precies wat je verwacht.


 

Je las mijn weblog van 14 tot en met 20 augustus. Abonneer je ook op mijn nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.

Kommentare


bottom of page