Welkom bij de 52ste editie van deze blog. Hij bestaat nu een jaar! Ik heb het volgehouden om tot nu toe elke week te publiceren. Even terugblikken.
Toen ik een jaar geleden begon was ik het internet soms een beetje beu. We zitten hele dagen te doomscrollen met z'n allen, als gijzelaars op de platforms van miljardairs Mark Zuckerberg en Elon Musk. Overal ophef, meningen, discussie. Ik miste het web uit de vroege jaren 2000, toen iedereen een fansite of blog had. Toen mensen schreven over wat hen bezig hield en ze anderen wezen op leuke en rare pagina's.
Ik begon mijn eerste bericht met een stukje over Kottke.org, de blog van Jason Kottke die toen een kwart eeuw bestond. Zijn enthousiasme en discipline werkt aanstekelijk. Door de jaren heen ben ik vaak genoeg Tumblrs gestart die na kortere of langere tijd weer verdwenen. Veel mensen die jaren geleden een blog bijhielden, zijn daar inmiddels mee gestopt. Of ze zijn verplaatst naar Facebook en Twitter.
Maar de hang naar het nostalgische gevoel van blogs lijkt weer wat te groeien. Sinds de opkomst van Substack zijn veel mensen bijvoorbeeld een nieuwsbrief begonnen, een laagdrempelige manier om langere stukken tekst te publiceren op een plek die ook sociale functies biedt.
Ook techsite The Verge vaart sinds eind 2022 een andere koers die terug gaat naar de basis. Zij waren het zat afhankelijk te zijn van algoritmes van Big Tech om lezers te trekken. Zo bouw je geen band op met mensen. Dus vormde The Verge een tegenreactie op dit soort nieuwsfeeds. "We dachten na over een homepage die echt waardevol is als je hem opent", schrijft The Verge-baas Nilay Patel. "We kwamen uit op: shit, we moeten gewoon meer gaan bloggen."
Mijn blog is geen nieuwssite, ik hoef er niet van te kunnen leven. Voor mij is het een plek waar ik bijhoud wat me die week bezig hield. Een interactief logboek. Maar ik deel het sentiment van The Verge wel en kan iedereen aanraden een eigen blog te starten. Een paar simpele tips voor beginners:
Schrijf over wat jij leuk vindt. De simpelste tip ooit, maar zo is het echt. Je kunt schrijven over een bepaald onderwerp, of je schrijft wat persoonlijke overpeinzingen van je af. Lekker boeien, het is jouw blog, dus jouw feestje. Als het als werk voelt, kun je beter stoppen.
Schrijf voor jezelf, niet voor geld of waardering. Als je likes wil ga je maar weer terug naar Zuck en Musk. Mijn blog is een mix van tech en cultuur maar het waaiert alle kanten op. Ik kijk terug op mijn berichten en zie een persoonlijke reisgids voor het web.
Het helpt om een ritme te vinden. Er zijn bloggers die elke dag wat schrijven of eens in de maand. Voor mij is wekelijks goed te doen. Elke dag zou te veel zijn en elke maand te weinig om er structuur in te brengen. Dat is voor iedereen anders, maar geef jezelf een soort deadline zodat je niet stilvalt.
Een blog leeft en groeit. Begin gewoon en gaandeweg kom je er vanzelf achter wat voor jou werkt. Niets is direct perfect (perfectie kun je nastreven, maar laat het je niet in de weg staan om te publiceren).
Ik lees graag en regelmatig blogs en nieuwsbrieven van anderen. Dat zijn fijne publicaties om even in het universum van iemand anders te stappen. Een kleine selectie van mijn favorieten:
Kottke.org: Blogger Jason Kottke wijst je sinds 1998 een paar keer per dag op de mooie dingen van het leven.
Waxy.org: Nog zo'n oude blogger, Andy Baio. Af en toe schrijf hij essays om je vingers bij af te likken, maar regelmatiger plaatst hij aan de rechterkant van zijn site (de fast lane) interessante linkjes.
Robin Sloan: Ik volg Sloan sinds zijn boek Mr. Penumbra's 24-Hour Bookstore verscheen en hij schrijft maandelijkse nieuwsbrieven waar je jaloers van wordt. Het ontwerp is al zo goed. Zijn blog gaat over van alles, maar zoals hij zelf schrijft: "Altijd met het gevoel alsof je een brief ontvang van een vriend". Klopt.
Craig Mod: Deze maandelijkse nieuwsbrief lijkt wel wat op die van Sloan. Mod was een van de makers van de app Flipboard voor iPhone, ken je dat nog? Nu doet hij vooral waar hij zin in heeft en dat komt neer op fotograferen, wandelen door Japan en schrijven.
Gamepraat: De nieuwsbrief van vriend van deze blog, Bas Vroegop. Hij komt wekelijks met rake inzichten over de game-industrie, vaak met een originele, Nederlandse invalshoek.
De Circulaire: Een tweewekelijkse blog van Hay Kranen, die eerder deze week zijn tweehonderdste editie vierde. Berichten met een positieve insteek en linkjes naar leuke dingen die je anders zou missen. En veel kattengifjes.
Francisco van Jole: De hoofdredacteur van Joop.nl houdt al jaren een persoonlijk weblog bij waarop hij met name schrijft over culturele bezoekjes en andere dingen die hij meemaakt.
CouranD: De nieuwsbrief van Ocky Wiemeijer, eveneens vriend van deze blog. Niet te missen als je een fraaie gids zoekt op het gebied van nieuwe tech en media.
De Bob Dylan aantekeningen: Over niches gesproken, deze website van Dylan-fan Tom Willems. Hij schrijft al sinds 2008 over alles wat met Bob Dylan te maken heeft. Dat deed hij eerst op Bob Dylan in (het) Nederland(s), waarop ik trouwens ook eens ben genoemd.
Genoeg blogs die lekker meters blijven maken dus. Ik ga voorlopig ook door, met wat nieuwe ideeën voor later.
En dan nu nog een kort rondje internet van deze week.
Dit is heerlijk. Larry David als de persoon die nieuwe apps voor iPhones moet goedkeuren. De video werd in 2014 gemaakt voor Apples ontwikkelaarsconferentie WWDC, maar werd nooit uitgezonden. Had Apple niet helemaal in de gaten wie ze hiervoor vroegen? Dit overstijgt het begrip zelfspot wellicht iets, hoewel David een uitstekende 'goodmorning'-imitatie van CEO Tim Cook in huis heeft.
Over iPhones gesproken, regisseur Takashi Miike (Ichi The Killer, 13 Assassins) maakte een korte film voor Apple. Geschoten met een iPhone 15 Pro. Midnight is een verfilming van het gelijknamige verhaal van Osamu Tezuka (Astro Boy).
Akira Toriyama overleed op 68-jarige leeftijd. De Japanner werd het bekendst met zijn manga Dragon Ball, die later werd omgetoverd tot meerdere wereldwijd geliefde animatieseries. Toriyama gaf zo'n beetje vorm aan mijn jeugd. Elke ochtend was de eerste vraag op het schoolplein wie Dragon Ball Z had gekeken. In de pauze speelden we de verschillende personages na en strooiden we met de Kamehameha's van Goku en Destructo Discs van Krillin. NRC heeft een mooie necrologie (helaas achter de betaalmuur).
Zin in deze Zuid-Koreaanse film, die vanaf 15 maart op Netflix staat. Chicken Nugget. Over een vrouw die in een kipnugget verandert. Bizar idee en misschien een parodie op The Fly?
Ik speel nu een paar dagen Balatro op de PlayStation. Het is een roguelite gebaseerd op poker. Dat lijkt simpel, maar de mogelijkheden zijn vrijwel eindeloos omdat je jouw deck kaarten blijft manipuleren en uitbreiden. Als de uitwerking van een build blijkt te werken en je combo zo hard gaat dat de score in de fik vliegt, schiet de dopamine door het dak. Ik kan niet stoppen met spelen.
Een extraatje om mee af te sluiten! Lars Paijmans en ik zijn op de bonnefooi een podcast begonnen. We lazen allebei het boek Lessen van Ian McEwan en bedachten dat we onze gedachten erover net zo goed konden opnemen.
Als kersverse boekbesprekers vinden we door de geplakte stickertjes onze gemarkeerde passages niet meer. Lars zou waarschijnlijk eerder een boterham gaan smeren dan de politie bellen als zijn partner verdwijnt. En ik kom op de valreep van de aflevering nog met een les waar je onmiddellijk iets aan hebt.
De komende zes weken lezen we steeds twee hoofdstukken, dus lees en luister vooral mee!* (Ik kijk nog even of ik iets kan doen aan de geluidskwaliteit.)
*Alleen op Spotify.
Je las mijn weblog van 4 tot en met 10 maart 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
