In Dune: Part Two reist het Fremen-volk op gigantische zandwormen door de woestijn. Het hoofdpersonage Paul (die in de film meer namen krijgt dan je kunt onthouden) leert in een overweldigende scène om deze manier van openbaar vervoer te gebruiken. Terwijl ik de worm met een rotgang richting de horizon zie suizen, denk ik: hoe stap je af en kom je weer thuis?
Een zoekopdracht op Google maakt duidelijk dat ik niet de enige ben die zich dit afvraagt. Al jaren openen mensen Reddit-draadjes om het hierover te hebben. Wat blijkt: schrijver Frank Herbert legt het in zijn boeken uit. Soort van.
Als een persoon op een zandworm staat, gebruikt hij een speciale haak om een stuk van de dikke huid van de worm op te tillen. Er komt een gevoelig stuk bloot te liggen waardoor de worm aan het oppervlak blijft. Zo voorkomt het beest dat er zand in komt. Vervolgens slaat de rijder nieuwe haken met kabels in de huid om de zandworm te besturen. Een worm kan vervolgens honderden kilometers per dag afleggen, totdat hij moe wordt en toch maar weer onder het zand duikt. Als het beest vaart mindert, glijdt de Fremen langs de zijkant naar beneden.
En dan maar hopen dat je ongeveer bij je bestemming bent, gok ik. Sommige dingen (met name scifi-fantasyverhalen) moet je misschien niet kapot factchecken.
Warner Bros heeft de surfscène online gezet, maar ik waarschuw alvast dat het veel gaver is om dit voor het eerst op het grote doek te zien. Kijken op eigen risico.
Iedereen die ooit een Metro-krant in de trein heeft gelezen, kent de dagstrip Dating for Geeks. De serie volgde een aantal personages die op zoek waren naar liefde, maar ondertussen opgingen in hun geeky passies voor onder meer comic cons en Back to the Future. Ook nadat de gratis krant ermee ophield ging de vermakelijke stripserie verder op de website van tekenaar Kenny Rubenis. Een massaal gesteunde crowdfunding hielp hem daarbij een paar jaar vooruit.
Ik kwam de strips af en toe tegen en dan las ik me bij. Zo heb ik Dating for Geeks een jaar of tien gevolgd. En nu is het afgelopen, want het werd het tijd voor iets nieuws. "Ik vond het na tien jaar wel tijd om de reeks een passend einde te geven", schrijft Rubenis op Facebook. "Jasper was inmiddels opgegroeid van een hopeloze vrijgezel, naar een vader die verloofd was met de liefde van zijn leven (naast Star Wars), en na zijn bruiloft zou zijn verhaal eigenlijk wel klaar zijn."
Maar de laatste strookjes wogen het zwaarst. Op 2 januari had Rubenis de serie willen afronden, maar dat werd uiteindelijk eind februari. De afgelopen weken verschenen er dan ook ladingen met nieuwe strookjes. Daar zat meer werk in dan hij vooraf had gedacht. Aan het aantal likes en reacties op Facebook te zien zullen veel mensen Dating for Geeks gaan missen. Toch mooi dat een Nederlandse strip na tien jaar nog zoveel vaste lezers heeft.
De laatste papieren bundeling van Dating for Geeks verschijnt later dit jaar met de titel TheEnd_FinalEdit_Def_Def_Version2b. Maar je kunt ook alles (!) teruglezen via de website. "Tien jaar lang Dating for Geeks tekenen was een droom die uitkwam", schrijft Rubenis. "Bedankt voor alles!"
III.
In Glasgow organiseerde een groep met de schimmige naam House of Illuminati het evenement Willy’s Chocolate Experience. Via een website werden gezinnen naar een magische chocoladefabriek gelokt. Op kleurrijke met AI-gegenereerde plaatjes werd een betoverende ervaring beloofd. Het bleek in werkelijkheid een kale loods met verklede engerds en huilende kinderen.
Mensen die het evenement bezochten (voor 35 pond per ticket) waren boos. Zo boos dat de politie erbij werd gehaald. Niet veel later werd het evenement gesloten. Maar gelukkig niet voordat teleurgestelde gezinnen foto’s en video’s deelden op sociale media. Leedvermaak is ook vermaak.
Gizmodo publiceerde het script voor de acteurs op het evenement. De website beschrijft de tekst als "veertien pagina's vol met nonsens en hallucinaties van ChatGPT".
PS.
Dune-regisseur Denis Villeneuve kiest een paar favoriete shots uit zijn eigen films. Hij is extreem goed in het weergeven van, zoals hij het noemt, "that beautiful scifi-shit". Maar het beeld dat Villeneuve kiest uit zijn film Enemy is ook waanzinnig. Dat was een echte tarantula!
Vriend van de blog en mede David Lynch/Twin Peaks-fan Arjan tipte me deze video van een jongen die voor het eerst Twin Peaks kijkt. Hij geeft zichzelf een opdracht. Kan hij oplossen wie Laura Palmer heeft vermoord voordat de serie het antwoord geeft? Aan zijn muur hangt een volwaardig misdaadbord met foto's van de verdachten en na elke aflevering spreekt hij zijn verdenkingen uit. Dat is heel vermakelijk, maar het leukst is om mee te leven met iemand die Twin Peaks voor het eerst ziet (en ervan geniet). Als ik dat nog eens zou kunnen beleven...
Pas op, logischerwijs zit deze video vol spoilers.
Willem (de ene helft van The Opposites) is terug met zijn tweede soloalbum, Spuug van God. Negen nummers, duurt een halfuurtje. Willem hoeft niet meer zo nodig te rappen over de fame, maar blijft dicht bij zichzelf. Dat maakt zijn nummers kwetsbaar en persoonlijk. Het titelnummer is daar een mooi voorbeeld van.
Ook Liam Gallagher heeft een nieuw album, gemaakt met The Stone Roses-gitarist John Squire. Die krijgt trouwens alle ruimte naast Gallagher. Na een paar keer luisteren kom ik nog niet meteen tot dezelfde conclusie als Het Parool ("Liam Gallagher en John Squire maken samen hun beste werk sinds Oasis en The Stone Roses", maar dit is absoluut een goede match die heerlijke britrock oplevert.
Het New Yorkse mode-icoon Iris Apfel (de vrouw met de bril) is overleden. Ze werd 102 jaar. Een tijd geleden keek ik de documentaire Iris die over haar werd gemaakt.
Europapa is de Nederlandse inzending van Joost Klein voor het Eurovisie Songfestival. Na een keer luisteren zit ie in je hoofd. En het is meteen een kijkcijferkanon op YouTube. Het is trouwens ook heel leuk om reactievideo's van mensen uit andere landen te kijken.
Ik heb gelachen: Indiana Jones and the $3.500 Headset.
Je las mijn weblog van 26 februari tot en met 3 maart 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.