Ward Wijndelts schreef een boek over Joost Swarte, een van de bekendste kunstenaars uit Nederland en bedenker van de term 'klare lijn'. Swarte begon met underground-strips en tekende later omslagen voor onder meer The New Yorker. Ook maakte hij glas-in-lood-kunst en ontwierp hij de Toneelschuur in Haarlem.
Het boek is een zoektocht naar het ontstaan van de kunstenaar Joost Swarte, zei Wijndelts recent in het radioprogramma Nieuwsweekend (voor mij vaste prik op zaterdag trouwens). Het gaat om wat de sleutelmomenten waren die dat kunstenaarschap mogelijk maakten. Swarte liet zich daarvoor urenlang interviewen, maar ook zijn collega’s komen aan het woord.
Voor mij was interessant hoe Wijndelts en Swarte de underground-stripwereld van Nederland uit de jaren zestig en zeventig beschrijven. Ik had alleen gewild dat Das Mag dit boek groter en met meer ruimte voor afbeeldingen had afgedrukt. Ik zou het besproken werk van Swarte beter willen bekijken, zonder steeds naar voor- en achterin het boek te bladeren om bijvoorbeeld het verhaal van Richard Hanglul op priegelig formaat te lezen.
Afgezien daarvan beschrijft Wijndelts in klare lijn (kon het niet laten) de ontwikkeling van Swarte. Het werk dat achter het vanzelfsprekend ogende eindresultaat van zijn tekeningen schuilgaat, wordt goed uitgelegd. Schrijven is schrappen, maar dat is illustreren volgens Swarte net zo goed. Een tekening draait uiteindelijk om het verhaal dat je ermee vertelt, legt hij uit. Dat moet zo helder mogelijk.
"Zo’n verhaal wint aan kracht wanneer het goed wordt afgebakend", schrijft Wijndelts. "Die afbakening is zelfs cruciaal. In het atelier van Joost Swarte staat een poging om deze gedachte te vangen in een object. Het is een fiets met vier wielen. 'Een vélo à quatre vents. Elk wiel wijst naar een windstreek: noord, oost, zuid en west. Als je alle richtingen uit kunt, dan blijf je roerloos staan', zegt hij hierover. Beperk jezelf, want anders raak je in de knoop."
Wijndelts koos er waarschijnlijk om dezelfde reden voor om slechts enkele hoogtepunten uit Swartes werkende leven te pakken. Het is dan ook geen alomvattende biografie, benadrukt Wijndelts in de verantwoording (al denkt Das Mag daar op de achterflap anders over). Daardoor voelt het verhaal soms wat van de hak op de tak, maar het levert wel een mooi overzicht op van de groei van een kunstenaar.
Even een game-update. Ik speelde deze week Dragon Age: The Veilguard uit en de laatste hoofdstukken waren geweldig meeslepend, zoals je dat graag ziet van een fantasyverhaal waarin de wereld dreigt te vergaan. Op zijn minst net zo belangrijk is of al je vrienden met wie je gaandeweg de tientallen uren een band hebt gevormd het er heelhuids vanaf brengen. Dat is nog niet zo vanzelfsprekend namelijk.
Hierna begin ik aan Indiana Jones and The Great Circle, daar verheug ik me op. Voorzichtig terugblikkend heb ik aardig wat potentiële favorieten van dit jaar nog niet gespeeld. Titels als Astro Bot, Neva, Prince of Persia: The Lost Crown, Animal Well en Like A Dragon: Infinite Wealth komen daardoor op de backlog, maar je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk. "Je mist meer dan je meemaakt", schreef Martin Bril ooit. "Helemaal niet erg."
De afgelopen week werden de Game Awards uitgereikt, de prijzen voor de beste games van afgelopen jaar. Astro Bot was de grote winnaar. Tijdens het evenement verschenen ook trailers voor aankomende titels. Hier kijk ik het meest naar uit:
Intergalactic is de nieuwe game van ontwikkelaar Naughty Dog, dat eerder de Uncharted- en The Last of Us-games maakte. De trailer ziet er waanzinnig uit. Het belooft een actie-avontuur te worden met een goede lik retrowave eroverheen. Kan niet wachten op deze Guardians of the Star Wars.
Nooit verwacht dat het bijna 20 jaar oude Okami nog eens een vervolg zou krijgen, maar het gebeurt. Okami was een game voor de PlayStation 2 over een Japanse godin in de vorm van een witte wolf. Met een magisch penseel loste je puzzels op en versloeg je vijanden. Ik vond het een geweldig avontuur in de traditie van The Legend of Zelda. Voorlopig moet Okami 2 het met deze korte teaser doen.
Toch was de aankondiging van een nog titelloos project van studio genDESIGN mijn favoriet. Bij deze studio staat gameontwerper Fumito Ueda aan het roer. Hij bedacht eerder het prachtige Ico, Shadow of the Colossus en The Last Guardian. Ook dit belooft weer iets bijzonders te worden, al hebben we slechts twee minuten aan beelden en een prachtig stukje muziek.
Van Dale gooide zijn Woord van het Jaar-verkiezing op slot, omdat die "gekaapt werd door actiegroepen". En toen kwam Van Dale zelf maar met een woord van het jaar: polarisatie. Journalist Menno van den Bos schreef een uitstekende analyse in zijn nieuwsbrief over wat hier nou eigenlijk gebeurde.
Ik hou van restauratievideo's. Hier is er een waarin een zeldzame Star Wars-poster (met handtekening van de maker) wordt opgepoetst. Scheuren eruit, viezigheid eraf, klaar is kees.
28 Days Later is een geweldige Britse horrorfilm uit 2002. Geschreven door Alex Garland, geregisseerd door Danny Boyle, met een hoofdrol voor Cillian Murphy. Er kwam een vervolg, gemaakt door andere mensen, genaamd 28 Weeks Later, die door de meesten iets minder werd gewaardeerd. Nu komen de originele makers weer bij elkaar voor 28 Years Later en eerlijk gezegd vind ik de trailer al doodeng. Zin in!
Een paar gasten kwamen op het briljante idee om, tijdens de coronapandemie, William Shakespeares Hamlet op te voeren in GTA V. Er is een documentaire over gemaakt die ik graag zou zien, maar voor nu moeten we het even doen met de trailer.
Er is een nieuw deel in de Monument Valley-reeks. Dat zijn wat mij betreft de mooiste mobiele games die er zijn. In elk deel loods je een personage door M.C. Escher-achtige puzzels. Ook dit derde deel ziet er prachtig uit en weet ondanks de gezichtsloze personages en minieme dialoog toch te emotioneren. Monument Valley 3 is speelbaar op Netflix (dat ter promotie de onderstaande korte video maakte).
Je las mijn weblog van 9 t/m 15 december 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
Comments