Het technieuws van deze week in het kort: Meta gooit Amerikaanse factcheckers op straat en kwetsende berichten richting minderheden worden weer gedoogd op Facebook, Threads en Instagram. Het voelt nogal verlammend, na een week lang nieuwsartikelen en opinies lezen over de overgave van Mark Zuckerberg aan Donald Trump, om daar nog iets aan toe te voegen. Dus verzamelde ik ouderwets een aantal linkjes die samen een prima beeld schetsen over hoe de vork in de steel zit.
Om te beginnen deze video van Zuckerberg zelf, waarin hij de veranderingen aankondigt. Het is denk ik goed om het uit zijn eigen mond te horen, zodat je daarna verbijsterd verder kunt.
Ook Threads maakt een draai. De concurrent voor X wilde absoluut geen politieke berichten op zijn platform, maar nu toch wel.
Zoals Maarten Reijnders op Bluesky schreef: "In het kader van de vrijheid van meningsuiting censureert Zuckerberg trans- en nonbinary themes voor Messenger". Je mag de LHBTIQA+-gemeenschap volgens de nieuwe regels ook gewoon geestelijk zien noemen, schrijft 404 Media.
Binnen Meta is chaos ontstaan, niet iedereen is blij met de plannen van de grote baas.
Jason Kottke stipte al aan dat UFC-voorzitter Dana White (die alleen buiten de ring losse handjes heeft) een warm werd ontvangen bij Meta. Kottke schrijft dat Meta simpelweg het volgende techbedrijf is dat begrijpt dat je overal mee wegkomt als je maar vaak genoeg 'vrijheid van meningsuiting' roept.
Hoogleraar digitalisering Reijer Passcher was niet verrast, zegt hij in een glashelder interview met de Volkskrant. "Je kunt de leeuw ook niet verwijten dat hij de gazelle opvreet."
De factcheckers van Niemanlab factcheckten de uitspraken van Zuckerberg over factchecken.
Zuckerberg kreeg bij podcastpannenkoek Joe Rogan ruim baan om de ene na de andere onwaarheid te verkondigen. Hoef je niet te luisteren, je kunt het ook gewoon lezen op The Verge.
Volgens Zuckerberg komen de moderatiesystemen van Meta niet meer overeen met hoe er in de maatschappij over onderwerpen als gender en immigratie wordt gedacht. Maar is het dan niet even kwalijk dat een machtige miljardair bepaalt op welke manier het gesprek mag worden gevoerd? Zuckerberg ligt in de knoop met zichzelf, denkt The Atlantic.
Voor een uitgebreide reconstructie van Meta's nieuwe koers kun je bij NY Times terecht, dat uitlegt hoe Zuckerberg zijn bedrijfsvoering in zes weken liet omgooien nadat hij met Trump dineerde op zijn landgoed Mar-a-Lago.
Om het maar niet te hebben over de immer escalerende Elon Musk. Kan het een tandje minder allemaal? Het is alsof de bazen van socialemediaplatforms ons smeken: wat moeten we in godsnaam nog meer doen om te zorgen dat jullie onze diensten niet meer gebruiken? Dat Big Tech alles kan maken zonder consequenties die impact maken is al jaren duidelijk, met als verschil dat de topmannen zich nu nergens meer achter verschuilen.
We kunnen misschien gewoon iets minder op sociale media zitten. Beter voor de bloeddruk en je houdt tijd over voor leukere dingen (bloggen!). Het nadeel is dat we jarenlang zijn geprogrammeerd om bij elk dreigend moment van verveling een app te openen om wat doorheen te scrollen.
Misschien zijn sociale media gewoon mislukt. Sinds Elon Musk Twitter overnam en er X van maakte, zoeken veel mensen naar een alternatief waar het wél gezellig is. Ik zag deze week dat mensen hun Threads-accounts sloten na de berichtgeving over Zuckerberg. Bluesky is wat mij betreft de beste keuze, maar ook daar is het gesprek van de dag de chaos bij Meta en X. Je ontkomt er gewoon niet aan. Wat dan weer de vraag oproept: waarom blijven we überhaupt zoeken naar alternatieven? El Dorado is tenslotte ook nooit gevonden.
Zelfs in de nieuwe stop-motionfilm Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl gaat het over de keerzijde van technologie. Uitvinder Wallace heeft een robotkabouter bedacht die klusjes in de tuin oplost. Maar als de kabouter wordt gehackt door de kwaadaardige pinguïn Feathers McGraw, verandert het hulpje in een horrorgnoom.
De AI-trend van 2025 is de komst van zogeheten AI-agents. Dat zijn chatbots on steroids. Ze geven niet alleen antwoord op je vragen, maar nemen daadwerkelijk taken uit handen. Je kunt ze vragen om vakantietips en vervolgens kunnen ze zelfstandig een vlucht en hotel boeken en restaurants reserveren.
Gromit ziet vanaf het begin met lede ogen aan hoe zijn baas prat gaat op zijn nieuwe assistent. Hij vindt het juist leuk om tijd en moeite in de tuin te steken, terwijl de kabouter alles binnen een paar minuten strak en netjes maakt. Waar de één een oplossing ziet, vindt de ander een bedreiging. Zoals de aloude metafoor luidt: met een hamer kun je een spijker ophangen of iemand de hersens mee in slaan.
De makers van Wallace & Gromit konden niet om het thema heen. Want is er nog ruimte voor een stop-motionfilm waarin bijna alles bestaat uit klei waarop je de vingerafdrukken kunt zien, terwijl je alles sneller, goedkoper en mooier uit de computer kunt trekken? Absoluut. Het is als Gromit die naar de robot kijkt terwijl die zijn tuin om zeep helpt. Je wil zelf controle houden, de aarde tussen je vingers voelen. Ook al kost dat meer tijd en is het eindresultaat niet zo strak. Er blijft altijd behoefte aan authenticiteit. Dat hoeft niet weg te vallen als je technologie gebruikt, als je dat maar slim doet. Misschien wordt het er dan zelfs beter van, blijkt uit de making of van de film.
(En het is een hilarische film. De stoïcijnse pinguïn blijft een geweldige aartsvijand. Dikke aanrader.)
Het beste werk van het toch al briljante Neal.fun tot nu toe: Simulation Clicker. Hoe vaker je op de knoppen klikt, hoe sneller de nummers omhoog gaan. Steeds ontgrendel je nieuwe afleidingen en impulsen, terwijl je blijft klikken op steeds meer knoppen. Steeds sneller, steeds meer prikkels. Er is gelukkig een bevredigend einde, anders zat ik nu nog steeds met hartkloppingen in de rabbit hole.
Werner Herzog is sinds zijn achttiende nergens meer bang voor, tekent De Groene Amsterdammer op. Zijn leven speelde voor het grootste deel af in de twintigste eeuw, een eeuw die volgens Herzog in zijn geheel een fout is geweest. "Godzijdank is-ie voorbij." Ook de nieuwe technologische utopieën komen tot een einde, zei hij eind vorig jaar tegen interviewer Jan Postma. We zien het gebeuren.
Leuk idee dit, een golfspelletje met pen, papier en een dobbelsteen.
DOOM: The Gallery Experience. Alsof je de klassieke DOOM speelt, maar in plaats van met een geweer loop je met een glas rood door een museum. Tijdens het kunst kijken pluk je wat hors-d'oeuvres mee. Genieten maar. Volgens de makers is dit project bedoeld als parodie op de "heerlijk pretentieuze wereld van de openingen van tentoonstellingen". Gratis speelbaar via Newgrounds.
Op de valreep bedenk ik dat er een sociaal netwerk is wat wél leuk is. Letterboxd. Filmliefhebbers komen er samen om hun recent bekeken films te bespreken. Ik heb er ook een account. Nu is het jaaroverzicht van Letterboxd er weer en dat is elk jaar weer een genot om doorheen te gaan.
Je las mijn weblog van 6 tot en met 12 januari 2025. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
Comments