141. Hank Dussen, knoestige man

I.

Ik lees de bundel Heimwee naar Nederland van Martin Bril. De columnist zet daarin monumentjes op voor de delen van Nederland die we steeds meer dreigen te vergeten. Denk aan de Zuiderzeestraatweg (de naam alleen al!, schrijft Bril). "Ooit liep hij vlak langs een zee die er al jaren niet meer is. Ooit was het een smalle keienstrook, met een spoorlijntje erlangs. Nu is het een weg die vooral door lokaal verkeer wordt gebruikt, een weg die zijn functie niet heeft verloren, maar die geen grandeur meer heeft. Gewoon een weg, als andere wegen."

Bril rijdt door polders, langs dorpen en steden met namen zoals Oldebroek, Bontebok, Hank en Dussen. Bij de afslag "altijd even hardop Hank Dussen zeggen", schrijft hij. "Knoestige man op hoge rubberlaarzen, shagroker met stoppelbaard en pick-uptruck, vrijgezel met handen als kolenschoppen, lievelingseten: bruine bonen."

Bril schrijft over plekken waar het station is verdwenen maar waar nog wel een 'Stationsstraat' is en waar de cafetaria nog ''t Wisseltje' heet. Gezeten op een bankje verzint hij hele verhalen over de mensen die hij langs ziet struinen. Of honden. "Elvis staat met zijn staart te kwispelen. Hij piekert er niet over de trap te beklimmen. Het gekke is: hij lijkt nog op Elvis ook, de hond. Niet alleen zijn haarkleur, dat diepe, glimmende zwart, maar ook zijn bek — die heeft iets pruilends, en tegelijkertijd iets ironisch, alsof hij iedereen in de maling neemt."

Het vastleggen van de kneuterigheid. Smullen. Martin Bril op zijn best.

II.

Arc Raiders is een bijzonder verfrissende game, omdat opvallend veel spelers zich niet gedragen als eikels. Kom je iemand tegen in de dystopische onlinewereld, dan is de eerste reactie (meestal) niet om elkaar neer te knallen. In plaats daarvan schuif je de microfoon open en roep je: "Friendly! Don’t shoot!"

In Arc Raiders is de aarde overgenomen door gevaarlijke robots. De mensheid heeft zich teruggetrokken in ondergrondse steden. Om te kunnen overleven moeten zogeheten raiders naar boven om hulpmiddelen te verzamelen. Dat is precies wat je als speler doet: materialen zoeken, robots neerschieten en hopen dat andere mensen je genadig zijn.

Het is in principe ieder voor zich. Het staat je vrij om in de game een vuurgevecht te beginnen, maar in mijn ervaring lukt het spelers doorgaans (in solo- en duo-modus) om anderen met rust te laten. Soms ontstaan er gelegenheidsteams en korte gesprekken. Mensen helpen elkaar om missies te voltooien en vreemdelingen houden de lift voor elkaar open, zodat iedereen aan de killer robots kan ontsnappen.

Natuurlijk zijn er ook spelers die direct het vuur openen. Of die zeggen dat ze niet schieten en het daarna toch doen. Dat hoort erbij, het houdt je scherp en daardoor blijft de spanning voelbaar. Dit is zo'n game waarin iedereen met elk potje een eigen verhaal beleeft, omdat je nooit weet wie je tegenover je hebt en dus alles mogelijk is.

Maar de overwegende vriendschappelijkheid trof me. Online games waarin mensen worden uitgerust met wapens staan doorgaans niet bekend om hun sympathieke spelers. Waarschijnlijk helpt het dat het doel van Arc Raiders nooit is om elkaar het leven zuur te maken. De robots zijn het gezamenlijke kwaad — de vijand van de vijand is dan snel je vriend.

PS.

Na bijna drie jaar klinkt er weer muziek in de kelder van Radioheads Nigel Godrich. Voor zijn From the Basement-serie nodigde hij Geese uit voor een uitstekende liveset van ruim een halfuur.

Schadelijke software is van alle tijden. In 1988 besteedde Brandpunt aandacht aan geïnfecteerde kopieën van de game Leisure Suit Larry, die computerbestanden verwoestten. Het item gaat overigens meer over het vulgaire spelletje zelf. Met geïnterviewden die lijken op satirische persiflages. Genieten.

Rafael van der Vaart heeft geen mailadres, geeft hij toe in de Volkskrant. "Ik ben niet zo van de technologie. Nou schijnt mailen ook niet zó ingewikkeld te zijn, maar het is er nooit van gekomen. Dat soort dingen werd altijd voor me gedaan." Overal waar ze om zijn mailadres vragen, vult hij die van zijn vrouw in. En hij klikt dan meteen alle spamvakjes aan.

Een handige gids voor als je bent vergeten hoe je voor je plezier kunt internetten.

Vrachtschepen zijn enorm vervuilend. Daarom worden er duurzame oplossingen bedacht, bijvoorbeeld bij de TU Delft, waar ze willen terugkeren naar de kracht van de wind. Niet met enorme zeilen zoals vroeger, maar met draaiende palen: rotorzeilen.

Waarom zien nieuwe films er eigenlijk zo nep uit?

En als we dan toch bezig zijn: waarom kunnen mensen niet meer gewoon een film afkijken zonder op hun telefoon te kijken?

Je las blog №141, geschreven in de week van 17 tot en met 23 november 2025. Abonneer je op mijn nieuwsbrief en je ontvangt 'm elke zondag gratis in je mailbox.